de "zwaarte" van een EP op een ondergrond
Dit is hele belangrijke tactische basiskennis. Inclusief de volgorde van "zwaarte" van een EP op een ondergrond.
Eerst een simpel voorbeeld om uit te leggen wat met de "zwaarte" van een EP bedoeld wordt :
Tom Dumoulin is op een camping in Frankrijk en besluit om een heel klein trainingsritje te maken van 20km.
Stel ; hij heeft in totaal 5 energiepunten (EP) en het trainingsritje heeft maar 2 secties. Eén van 10km klimmen en één van 10km dalen.
Hij besluit om alle EP in de eerste klimsectie in te zetten, en heeft vervolgens geen EP meer voor de afdaling.
De volgende dag rijdt hij weer datzelfde trainingsritje. Dit keer besluit hij om geen energie te gebruiken bergop, maar al zijn energie te bewaren voor de afdaling. Weer terug op de camping ziet Tom dat hij er dit keer minuten langer over heeft gedaan dan het trainingsritje van de vorige dag, terwijl hij toch evenveel energie ingezet had in beide trainingsritten.
Het tijdsverschil tussen de 2 trainingsritten van Tom Dumoulin heeft als oorzaak de "zwaarte" van een EP op een ondergrond.
Immers, bergop kost meer energie dan een afdaling, met andere woorden, één ingezette EP bergop is veel efficiënter dan diezelfde ingezette EP in een afdaling. Vandaar de "zwaarte" van een EP op een ondergrond.
In het echte wielrennen wordt er ook energie ingezet als er geklommen moet worden, en in de afdaling treedt vaak een harmonica effect op, en komt alles weer bij elkaar.
Dat is in CFF ook zo. Maar waarschijnlijk daarover meer in het misschien nog te schrijven FAQ hoofdstuk waarin dalen behandeld wordt.
Belangrijk ! De volgorde van ondergrond wat betreft "zwaarte" van een EP ( van "zwaar" naar "niet zwaar" ) :
1. klimmen
2. heuvels
3. kasseien
4. vlak
5. dalen
Dit is zelfs cruciale informatie voor wat betreft hoeveel EP in te zetten in een race.
Want als er veel vlak en dalen is in een race, dan is het zeker een optie om met minder dan 12 EP te koersen.
Uiteraard afhankelijk van hoe goed je renner is.
Maar ook waarschijnlijk hierover meer in het misschien nog te schrijven FAQ hoofdstuk "hoeveel EP in te zetten ?".
In een race die bestaat uit alleen maar klim-, heuvel- of kassei-secties, daar is het aan te raden om alle 12 EP in te zetten.
Immers, het is de top 3 in de volgorde van "zwaarte" van een EP.
Extra informatie : Hoe dichter een sectie bij de finish is, des te "zwaarder" een EP telt.
Maar dit effect op de "zwaarte" van een EP is heel erg klein vergeleken bij het effect van de "zwaarte" van een EP op een ondergrond.
Tactische vosse-tip : altijd goed kijken naar het race profiel (=raceplaatje).
Als de ondergrond verandert naar een sectie waarin een EP "zwaarder" telt, dan is het vaak nodig om daar voldoende energie in te zetten om mee te zitten. Er zijn altijd wel concurrenten die daar aanvallen of het tempo flink verhogen. Dit is in het echte wielrennen ook zo.
Mi scuso per la sicura inefficienza della traduzione, ma non parlo olandese, però forse dovrei mettermi a studiare...perciò su consiglio di Vos uso il traduttore e arrangio sperando di fare un servizio alla comunità italofona.
La conoscenza tattica di base è molto importante. Compreso l'ordine di "peso" di una
EP su una superficie.
Innanzitutto un semplice esempio per spiegare cosa si intende per "peso" di una
EP:
Tom Dumoulin è in un campeggio in Francia e decide di fare un giro di allenamento molto piccolo da 20 km, ha un totale di 5 punti energia (EP) e il giro di allenamento ha solo 2 sezioni 10 km salita, 10 km discesa.
Quindi decide di usare tutti gli EP nella prima sezione di montagna, quindi non ha più EP per la discesa.
Il giorno successivo conduce di nuovo lo stesso allenamento. Questa volta decide di non usare alcuna energia in salita, ma di risparmiare tutta la sua energia per la discesa.
Tornato al campeggio, Tom vede che questa volta gli ci è voluto qualche minuto in più rispetto allo scorso allenamento del giorno prima, a parità di energia in entrambi gli allenamenti.
La differenza di tempo tra le 2 corse di allenamento di Tom Dumoulin è causata dal "peso" di una EP rispetto una superficie.
Dopotutto, andare in salita costa più energia rispetto una discesa, in altre parole, un EP usato in salita è molto più efficiente dello stesso EP usato in discesa. Da qui la "peso" di una EP in rispetto a una superficie.
Nel ciclismo reale, l'energia viene utilizzata tanto durante la scalata che nella discesa il tutto con un effetto armonico e tutto insieme, questo è anche il caso di CFF. Ma comunque fare riferimento al capitolo delle FAQ in cui vengono discusse le varie teorie.
Importante! L'ordine del fondo in termini di "peso" con rispetto a una
EP (da "pesante" a "non pesante"):
1. scalata
2. collina
3. pavé
4. pianura
5. discesaTra l'altro queste sono anche informazioni cruciali su come utilizzare le EP in gara.
Perché se c'è molta pianura in una gara, allora è certamente un'opzione per correre con meno di 12 EP.
Ovviamente dipende dal livello del tuo ciclista e dalla sua qualità.
Anche in questo caso fare riferimento alle FAQ.
In una gara che comprende solo sezioni di salita, collina o pavé, è consigliabile utilizzare sempre tutti e 12 le EP.
Dopotutto sono i primi tre fondi nella classifica di "peso" di un EP.
Informazione extra: quando una sezione è vicina al traguardo allora ha più "peso" e una EP aumenta la sua influenza.
Ma l'influenza di questa EP è molto piccola rispetto all'effetto della "peso" di una EP su su un fondo.
Tattica punta di volpe: guarda sempre attentamente il profilo della gara (= immagine della gara).
Se il fondo cambia in una sezione in cui una EP conta come "più pesante", spesso è necessario dirottare abbastanza energia per superare il cambio. Ci sono sempre concorrenti che attaccano in quel tratto o aumentano considerevolmente il ritmo, come anche nel ciclismo reale.
Grazie VOS
